دیگ بخار-بویلر-BOILER- -Measuring-Principle-Capacitance

 

cs ads666

دیگ بخار-بویلر-BOILER- -Measuring-Principle-Capacitance

نکات مهم انتخاب انواع  دیگ بخار :

  1. دیگ بخار به عنوان یکی از مهمترین تجهیزات گرمایشی وظیفه تولید بخار جهت استفاده در صنعت و برخی از سیستم های تهویه مطبوع را بعهده دارد.
  2. دیگ بخار را می توان بر اساس کارکرد صرف نظر از ظرفیت ،ابعاد و فشار کاری به دو دسته “واترتیوپ” و “فایرتیوپ” دسته بندی نمود.
  3. دیگ های فایرتیوپ ، خود به دو گروه Wet Back و Dry Backتقسیم می شوند.
    • در دیگهای Dry Back یا عقب خشک انتهای لوله پاس های 2 و 3 هردو به یک سطح شبکه متصل می شوند که بدلیل اختلاف دما در پاس 2 (1000°c) و پاس 3 (250°c) احتمال دارد سطح این شبکه دچار تنش و در نهایت نشتی گردد. همچنین دیگهای عقب خشک نیازمند عایق کاری و انجام تعمیرات بر روی مواد نسوز طاقچه جداکننده پاس 3 و 2 در فواصل زمانی کوتاه می باشند که سبب بالا رفتن هزینه های تعمیرات و نگهداری می گردد. بر این اساس و با توجه به اهمیت سطوح انتفال حرارت و استفاده از دیواره عقب دیگ جهت تبادل حرارت عمدتا از دیگ بخار وت بک wet back استفاده می گردد.
    • در انتخاب و سفارش دیگ بخار باید به موارد زیر توجه نمود:
      • هنگام انتخاب دیگ بخار فایرتیوپ علاوه بر ظرفیت وفشارکاردیگ موارد مهم دیگری مانند تعداد پاسهای محفظه احتراق دیگ ، وت بک یا درای بک بودن دیگ و نوع سوخت ومشعل را نیز باید مورد توجه قرار دهید.(ظرفیت اسمی مشعل حدود 20% بیشتر از ظرفیت دیگ در نظر گرفته شود)
    • جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص انتخاب و سفارش دیگ بخار می توانید با کارشناسان شرکت دماتجهیز تماس حاصل فرمائید .
    • همچنین کیفیت تجهیزات جانبی از قبیل پمپ آب تغذیه، سوپاپ اطمینان، شیرتک ضرب تخلیه، پرشر سوئیچ ها، لِول کنترل ها، شیریکطرفه تغذیه، شیر اصلی خروجی بخار ، تابلو برق ، الکترود مصرفی و حتی نحوه ساخت و مونتاژ تیوپ های دیگ ازعوامل مهم تضمین عملکرد پایداردیگ بخار می باشند.
    • براساس استانداردهای پذیرفته شده بین المللی بطور کلی در ساخت دیگ بخار فولادی جنس بدنه (shell )، کوره یا محفظه احتراق و شبکه ها باید از فولادهای آلیاژی مخصوص ساخت مخازن تحت حرارت و فشار مطابق DIN 17MN4 و یا ASMEA516/G70 و برای جنس لوله ها یا تیوپ های بویلر از لوله های آتش خوار بدون درز DIN ST 35.8 باشد.
    • یکی از مهمترین نکات در طراحی و تولید دیگ بخار،  منطبق بودن کلیه قسمت های ساخت ، اجرا ، قطعات ، کنترل ، دسترسی ، تست و … با استانداردهای مدوّن و شناخته شده و همچنین نقشه های اجرایی ساخت و طراحی بویلر از برندهای تایید شده بین المللی است ، بعبارت دیگر صرف بهره گیری از نوع مرغوب فولادهای آلیاژی و لوله های آتش خوار گفته شده در بالا به تنهایی نمی تواند تضمین کننده عملکرد ، راندمان و طول عمر مفید بویلر باشد ، بلکه لازم است ساخت بویلر با استفاده از نقشه های تایید شده و نیز به روشهای تعریف شده و مورد قبول استانداردهای بین المللی انجام پذیرد . این نکته تا آنجا اهمیت دارد که ساخت بویلر بدون نقشه های مدوّن و تایید شده به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
    • در خرید و نصب دیگ بخار باید به موارد زیر توجه داشت:
      • قابلیت دسترسی به قسمت های گوناگون بویلر و وجود دریچه های هدهول- هندهول-منهول در قسمت های مختلف جهت سرویس های دوره ای و حتی تعویض احتمالی تیوپهای معیوب.
      •  ابعاد کامل دیگ بخار با تجهیزات جانبی و وزن آنها جهت ورود به موتورخانه و نصب در محل بررسی گردد.
      • در موتورخانه هایی که از دیگ بخار استفاده می گردد حتما از دستگاه های سختی گیر یا رسوب زدا و دی اریتور در مسیر آب تغدیه دیگ استفاده گردد. حداکثر سختی آب مجاز دیگهای بخار 20PPM می باشد.

 

  •   مهم ترین عواملی که باعث افزایش طول عمر دیگ های بخار می گردد عبارتند از :
    • طراحی و ساخت دیگ بر اساس نقشه های ساخت تایید شده و نیز طبق روشهای مورد قبول ارائه شده استانداردهای بین المللی
    • استفاده از فولادهای آلیاژی و لوله های آتش خوار عنوان شده در ردیف 7 ،سطح حرارتی کافی تیوپها ، تعداد پاس های دیگ بخار
    • انتخاب مشعل با ظرفیت محاسبه شده مناسب گرمایش دیگ (حداکثر 20% بیشتر از ظرفیت دیگ بخار)
    • تنظیم بودن شعله مشعل (آبی سوز بودن و جریان طولی مستقیم شعله مشعل در دیگ بخار)
    • در صورت استفاده از مشعل گازوئیل سوز ، نوع و زاویه پاشش سوخت از نازل گازوئیل مشعل ، بر اساس قطر و طول محفظه احتراق دیگ و بنا به پیشنهاد کارخانه سازنده دیگ تعیین می شود.
    •  محاسبه و اجرای دقیق دودکش از نظر قطر وارتفاع مکش دود با توجه به حجم  هوای احتراقی
    •  انجام بازرسی ها و سرویس های دوره ای خصوصاً در رابطه با چگونگی و نحوه احتراق مشعل در دیگ آبگرم فولادی ، عملکرد صحیح سطح کنترلها ، شیر اطمینان ، ترموستات ها و
wet دیگ بخار-بویلر-BOILER- -Measuring-Principle-Capacitance

دیگ بخار-بویلر-BOILER- -Measuring-Principle-Capacitance

 

 

انواع دیگ های بخار و طبقه بندی آنها

دیگ بخار به مخزن تحت فشار بسته ای اطلاق می شود که در داخل آن سیالی برای استفاده در خارج از آن گرما می بیند. این گرما توسط احتراق سوخت (جامد، مایع، گاز) یا توسط انرژی هسته ای یا برق تولید می شود.

دیگ بخار پرفشار به دیگی اطلاق می شود که بخار آب را در فشاری بالاتر از ۱۵psig تولید نماید. در پایین تر از فشار مذکور دیگ در گروه دیگ بخار کم فشار قرار می گیرد. دیگ های کوچک پرفشار در گروه دیگ های کوچک قرار می گیرند.

مطابق بخش یک آیین نامه دیگ و مخازن تحت فشار مربوط به انجمن آمریکایی مهندسین مکانیک یا به طور اختصار ASME دیگ پرفشار کوچک به دیگ پرفشاری اطلاق می شود، که از محدوده های زیر تجاوز ننماید:
قظر داخلی پوسته ۱۶in , حجم کلی بدون روکش و عایقکاری ۵Ft3 , و فشار ۱۰۰psig .

چنانچه دیگ از هریک از محدوه های مذکور تجاوز نماید، به آن دیگ نیرو می گویند. مقرارت مربوط به جوشکاری در اینگونه دیگ های کوچک به سختی دیگ های بزرگ نیست…
دیگ نیرو یک دیگ بخار آب یا بخار می باشد که در بالاتر از فشار ۱۵psig کارکرده و ابعادش از ابعاد دیگ کوچک تجاوز نماید. این تعریف شامل دیگ های آب گرم گرمایشی یا آب گرم مصرفی که در فشار بالاتر از ۱۶۰psig و دمای ۲۵۰۰F کار کند، اطلاق می شود…

دیگ آب گرم گرمایشی عبارتست از دیگی که در آن هیچگونه بخار آبی تولید نمی شود، لیکن آبگرم آن به منظور گرمایش در یک مدار به گردش درآمده و مجددا به دیگ باز می گردد. فشار آب در اینگونه دیگ ها را در نقطه خروجی آن نباید از ۱۶۰psig و دمای آن از ۲۵۰۰F تجاوز نماید. اینگونه دیگ ها را دیگ گرمایشی کم فشار می نامند، که مطابق بخش ۵ آیین نامه دیگ های گرمایشی از آیین نامه ASME ساخته می شوند. چنانچه فشار یا دما، از این حدود ***** نماید، دیگ باید به مانند دیگ های پرفشار و طبق آیین نامه ASME طرح شود.
دیگ آبگرم مصرفی به دیگی گفته می شود که بطور کامل پر از آب بوده، و برای استفاده خارجی، آبگرم تولید می نماید. (آبگرم دیگر به دیگ باز نمی گردد) فشار آن از ۱۶۰psig و دمای آن از ۲۵۰۰F تجاوز نمی کند. این نوع دیگ ها را نیز در زمره دیگ کم فشار قرار می دهند و آنها را مطابق بخش چهار (دیگ های گرمایشی) آیین نامه ASME می سازند. چنانچه فشار یا دما از این حد تجاوز نماید این دیگ ها باید مطابق دیگ های پرفشار طراحی شوند.

دیگ استفاده کننده ضایعات حرارتی از ضایعات حرارتی که محصول فرعی پاره ای از فرآیند های صنعتی است، از قبیل گازهای داغ ناشی از کوره بلند کارخانه ذوب آهن یا محصولات ناشی از احتراق خروجی از یک توربین گازی، یا محصولات فرعی یک فرآیند صنعتی، استفاده می کند. ضایعات حرارتی از روی سطوح تبادل کننده گرما عبور نموده و آبگرم یا بخار آب تولید می شود.

برای ساخت این نوع دیگ ها، همان مقررات ساخت آیین نامه ASME استفاده شده برای دیگ های آتش شده بکار بده می شوند. قطعات کمکی و ایمنی مربوط به این دیگ ها بطور معمول مطابق آیین قطعات در دیگ های دیگر می باشند.
دیگ یکپارچه به دیگی اطلاق می شود که بطور کامل در کارخانه ساخته و سوار شده باشد. این دیگ دارای انواع لوله آبی و لوله دودی یا چدنی بوده و دستگاه های احتراق، تجهیزات کنترل و ایمنی را نیز به همراه خود دارد. دیگی که در کارخانه ساخته شده و سوار می شود نسبت به دیگ مشابه ای که دارای همان ظرفیت بخاردهی بوده و در خارج از کارخانه و در محل بهره برداری، نصب و سوار می شود، ارزانتر است. گرچه دیگ ساخته و سوار شده در کارخانه به طور معمول حاضر و آماده تحویل نمی باشد، ولی نسبت به دیگی که در محل بهره برداری ساخته و سوار می شود دارای زمان ساخت و تحویل کمتری است. زمان نصب و راه اندازی آن نیز نسبتا کمتر است. در کل می توان گفت که کار در کارگاه بطور معمول بهتر و قابل رسیدگی بوده و هزینه کمتری دارد.

دیگ فوق بحرانی به دیگی اطلاق می شود که در فشاری بالاتر از فشار بحرانی یعنی ۳۲۰۶٫۲psig و دمای اشباع ۷۰۵٫۴۰F کار کند. بخار آب و خود آب دارای فشار بحرانی ۳۲۰۶٫۲psig می باشند. در این فشار، بخار آب، دارای جرم ویژه یکسانی هستند و به معنای این است که بخار، تا حد آب فشرده شده است. هنگامی که این مخلوط در بالاتر از دمای اشباع ۷۰۵٫۴۰F دما ببیند، بخار خشک فوق داغ تولید شده که برای کار در فشارهای بالا مناسب است. این بخار خشک به ویژه برای به حرکت درآوردن مولدهای توربینی مناسب است.
دیگ فوق بحرانی به دو نوع یکسره و باز چرخشی تقسیم می شوند. هر دو نوع در محدوده فوق بحرانی یهنی بالاتر از ۳۲۰۶٫۲psig و ۷۰۵٫۴F کار می کنند. در این محدوده خواص مایع و بخار اشباع یکسان است. هیچگونه تغییری در فاز مایع-بخار صورت نمی گیرد و از اینرو چیزی بنام سطح آب وجود نداشته و به استوانه بخار (steam drum) احتیاجی نیست.

دیگ ها را همچنین می توان طبق طبیعت مواد استفاده آنها گروه بندی کرد. گروه بندی رایج عبارت است از: دیگ ساکن، قابل حمل، لکوموتیوی (ساخت این گونه دیگ ها امروزه متداول نیست) و دریایی که به صورت زیر تعریف می شوند:
دیگ ساکن به دیگی اطلاق می شود که بطور همیشگی بر روی زمین نصب شده است.

دیگ قابل حمل به دیگی اصلاق می شود که بر روی کامیون، کشتی کوچک رودخانه ای و یا هر نوع وسیله نقلیه نصب می شود.

دیگ لکوموتیوی دیگی است که بریا کشیدن وسیله نقلیه بروی ریل راه آهن طرح می شود.

دیگ دریایی به دیگی گفته می شود که بطو معمول ارتفاع آن کم بوده و برای کشتی های مسافربری و باری اقیانوس پیما طرح می شوند. سرعت بخار دهی این نوع دیگ ها زیاد است.
نوع ساختمان دیگ ها را نیز می توان به ترتیبن زیر گروه بندی کرد:

دیگ چدنی، واحدهای گرمایش کم فشاری هستند که قطعات فشاری آن توسط ریختگری از چدن، برنز، یا برنج ساخته می شوند. این دیگ ها را بیشتر بر اساس شیوه ای که محفظه های ریختگری شده آن برهم سوار می شود گروه بندی می کنند. این محفظه ها توسط پستانک های فشاری، سوله های خارجی و پستانک پیچی به همدیگر محکم می شوند. سه نمونه از دیگ های چدنی عبارتند از:

۱- دیگ های پره ای عمودی که پره ها بطور عمودی بروی یکدیگر قرار گرفته و توسط پستانک های فشاری یا پیچی به یکدیگر متصل می شوند.

۲- دیگ های پره ای افقی که پره ها بطور افقی پهلوی هم قرار می گیرند. در این وضعیت طرز قرارگرفتن پره ها نسبت به هم مانند پشت سرهم قرار گرفتن برش هایی از یک قالب نان مکعب مستطیلی است.

۳- دیگ های چدنی کوچک که با ریختگری بصورت یکپارچه ساخته می شوند. این دیگ ها در گذشته جهت تهیه آب گرم بکار می رفتند.

دیگ های فولادی می توانند از نوع پرفشار یا کم فشار باشند و امروزه بطور معمول از ساختمان جوشی برخوردار هستند. این دیگ ها به گروه های زیر تقسیم می شوند:

۱- دیگ لوله دودی که در آنها محصولات احتراق از داخل لوله ها عبور می کنند در حالیکه آب پیرامون لوله ها را دربر می گیرد.

۲- دیگ لوله آبی که در آنها آبل از داخل لوله ها و محثولات احتراق از اطراف آنها عبور خواهد کرد.

دیگ های لوله دودی بطور معمول تا ظرفیت ۷۰۰۰۰lb/hr و تا فشار ۳۰۰psig ساخته می شوند. در شرایط بالاتر از این حدود، دیگ های لوله آبی مورد استفاده قرار می گیرند. دیگ های لوله دودی به دیگ های پوسته ای نیز معروفند. در اینجا، آب و بخار آب درون پوسته محبوس می باشند.
این نوع دیگ حجم بخاری را که دیگ می تواند تولید نماید محدود می کند. در رابطه با فشار پوسته های بزرگ، ضخامت بسیار زیادی را احتیاج خواهد داشت و این موضوع ساخت آنها را گران می نماید.

دیگ های لوله آتشی(Fire Tubes)

در این بویلرها گازهای احتراق داخل لوله ها در جریان بوده و آب پشت لوله ها ، که در اثر انتقال حرارت آب به بخار تبدیل و از سیستم خارج می شود .
که قطر لوله ها بین 2/1 تا 4 اینچ می باشد .
تیپ های مختلف این نوع بویلرها بسته به جریان گاز داخل لوله دوپاس ، 3 پاس و چهار پاس می باشد که در شکل آمده است .
ولی در حالت کلی بویلرهای Fire tube به صورت شکل زیر می باشد .

دیگ های لوله آبی (Water Tubes)

این بویلرها همانند بویلرهای Fire tube می باشند با این تفاوت که آب داخل لوله ها در جریان بوده و گازهای داغ در بیرون و در اثر انتقال حرارت آب به بخار تبدیل شده و از آنت خارج می شود .
قطر لوله های آب in 5 تا in 6 می باشد . وقتی که مقدار بخار تولیدی بیش از 10ton/hr با فشار بخار تولیدی بالاتر از 20 bar مورد استفاده باشد حتما از این نوع بویلرها باید استفاده نمود .

استفاده اقتصادی از دیگ های بخار ( بویلرها ) و راه های افزایش راندمان

در این قسمت روش هایی را که می توان توسط آن در سوخت و در نتیجه هزینه بهره برداری دیگ های بخار صرفه جویی نمود و راندمان دیگ را افزایش داد ارائه می گردد . در این راستا تلفات حرارتی مختلف معرفی شده و میزان آنها مشخص می گردد .
بازده یک دیگ بخار معمولی حدود 75% می باشد . البته دیگ های بخار با طراحی جدید دارای بازده بین 90-80% نیز می باشند

معمولا ماکزیمم فشار کار این نوع بویلرها 25 بار بوده و دارای ظرفیتی بین 5/0 تا 10 تن در ساعت می باشند .

دیگهای بخارصنعتی

این بویلر بعنوان بویلرهای صنعتی شناخته می شوند و دارای راندمان بالا و کیفیت بسیار مطلوب و سرعت پاسخ مناسب می باشند.
این نوع بویلرها خود اتکاء (Botton Support)، دارای دو درام جداگانه ازنوع چرخش طبیعی می باشند و قابلیت تولید بخار با ظرفیت حداکثر۴۵۰ تن در ساعت می باشند.
مشعلهای این نوع بویلر در دیواره جلو بوده و به لحاظ آرایش سطوح حرارتی به گونه‌ای است که جریان دود بر روی سطوح بطور یکنواخت توزیع گردیده است.
کیفیت بالای حاصله از استانداردهای مطلوب و ساختارها و کارآیی بالای آنها باعث استقبال مشتریان از این نوع بویلر می باشند.


ظرفیت و شرایط طراحی

تناژ بخار تولیدی : حداکثر ۴۵۰ تن در ساعت
حداکثر فشار کاری :kg/cm2g127
حداکثردمای بخار:C 515
سیستم تامین هوای احتراق : فن دمنده اجباری(Force Draft Fan)
سوخت :گازی، مایع (تک ویا دو سوخته )

دیگهای بخار یکپارچه

از جمله مزایا و مشخصات دیگهای صنعتی عبارتست از :

بالا بودن سرعت پاسخ زمانی این بویلر به تغییرات بار
بالا بودن قابلیت اطمینان
این دیگها را می توان بطور یکپارچه در کارخانه تولید و پس از آن به سایت حمل نمود.
شایان ذکر است در مواردی که محدودیتهای حمل بار جاده ای وجودداشته باشد می توان این نوع دیگهای بخاررا در قطعه بندیهای کوچکتر حمل نموده و عملیات نصب و برپایی را در سایت بانجام رساند. بخار تولیدی توسط این مدل دیگ می تواند فوق داغ ویا اشباع باشد و به نظر و درخواست مشتری بستگی دارد. این نوع دیگ بخار خود اتکاء (Botton Support)، دارای دو درام مجزای آب و بخار و سیستم گردشی طبیعی آب و بخار می باشد. همچنین با نوجه به آزمایشات و تجربیات فراوانی که در طراحی و ساخت این نوع دیگ وجوددارد امکان طراحی و ساخت پیشرفته آنها فراهم آمده است.

ظرفیت و شرایط طراحی

تناژ بخار تولیدی : تا ۲۵۰ تن در ساعت
حداکثر فشار بخار : kg/cm2g120
حداکثر دمای بخار : C480
سیستم تامین هوای احتراق : فن دمنده اجباری (Force Draft Fan)
سوخت : مایع گازی (تک یا دو سوخته )

دیگهای بخار صنعتی – نیروگاهی(sn )

این بویلر هم مصرف صنعتی و هم نیروگاهی دارد و دارای راندمان بالا و حداقل افت حرارتی می باشد. با فشار و درجه حرارت بالا کارکرده و در ظرفیت های متوسط در صنایع بکارگرفته می شود و این نوع بویلر فقط از بالا به سازه فلزی خود متصل است (Top Support) و دارای یک درام بدون ری هیتر بوده و از نوع تشعشی و دارای سیستم چرخش آب طبیعی است.

ظرفیت و شرایط طراحی

تناژ بخار تولیدی : حداکثر T/H 680
حداکثر فشار بخار : kg/cm2g150
حداکثر دمای بخار : C549
سیستم تامین هوای احتراق : فن دمنده اجباری (Force Draft Fan)
سوخت :گاز، مایع (تک ویا دو سوخته )

این نوع دیگ برای تولید بخار در نیروگاههای حرارتی کاربرد دارد . این دیگها با سیستم چرخش طبیعی ، بطور تک درام و دارای چندین مرحله گرمکن بخار(SUPER HEATER) بازگرمکن بخار(REHEATER) و اکونومایزر می باشند.

پراب های هدایتی
فرض کنید یک مخزن یا تانک در باز حاوی مقداری آب باشد و یک میله فلزی به صورت معلق در تانک قرار دارد.اگر یک منبع الکتریکی به همراه یک جریان سنج به آن متصل گردد، در صورتی که میه در آب فرو رفته باشد جریان از آن عبور خواهد کرد و در صورتی که آب از میله پایین تر باشد هیچ جریانی از جریان سنج عبور نخواهد کرد و این اساس کار پراب های هدایتی است.

ما از این مطلب جهت تعیین نقاط اندازه گیری استفاده می کنیم. یعنی زمانی که سطح آب نوک پراب را لمس کند می تواند باعث تحریک یکی از عملیات زیر توسط یک کنترلر شود :
روشن یا خاموش نمودن یک پمپ
بازکردن یا بستن شیر
تحریک آلارم صوتی
باز و بسته کردن یک رله
در ضمن یک پراب می تواند یک نقطه عملکرد را تعیین کند، بنابراین به منظور روشن و خاموش کردن یک پمپ، دو پراب هدایتی لازم است تا دو سطح از پیش تعیین شده را کنترل کنند.مطابق شکل زیر یک نقطه پایین جهت روشن نمودن پمپ و یک نقطه بالایی جهت خاموش نمودن پمپدر پراب لازم است.

زمانی که از پراب ها در مخازن در بسته (مانند دیگ بخار ) استفاده می شود،باید توسط یک عایق از بدنه تانک مجزا شوند و همچنین باید از یک ولتاژ متناوب در پراب ها استفاده کرد تا باعث پلاریزه و یا الکترولیز آب نگردد. همچنین یک پراب ساده نیز ممکن است دچار اشکالاتی گردد. اگر املاح و کثیفی قسمت عایق آن را فرا گیرد ممکن است علی رغم کاهش آب از نوک پراب باز هم جریان ضعیفی از اجرام دور عیق پراب عبور کند و عمل تشخیص سطح بدرستی انجام نگیرد. بنابراین عایق پراب ها از جنس تفلون و PTFE ساخته می شود و دارای طول بلندی می باشد که ریسک جرم گرفتن عایق را به حداقل میرساند.با این حال تست روزانه توصیه می گردد.شکل زیر مدار یک پراب کامل را نشان می دهد.

پراب های هدایتی مخصوصی بنام Self monitoringوجود دارند که جهت نمایش سطح پایین آب به کار میروند و دارای امکانات زیر می باشند:
یک مقایسه گر که جهت اندازه گیری و مقایسه مقاومت می باشد.
یک تستر نشتی بین پراب و عایق کننده جداره؛
دیگر پروسه های مربوط به self test
با وجود یک چنین پراب و سیستمی ، تست هفتگی به جای تست روزانه مناسب خواهد بود. کاملا واضح است که جهت استفاده از پراب های هدایتی طول میله پراب باید به اندازه دقیق و مناسب انتخاب شود تادر نقاط تعیین شده به درستی عمل نماید.
بر اساس هادی بودن آب و عایق بودن بخار و اتصال پراب به یک کنترلر الکترونیکی می توان هدایت جریان یا عدم هدایت جریان را ملاک سنجش ارتفاع آب قرار داد. این پراب ها باید عمودی نصب شوند. معمولا این پراب ها دارای سه یا چهار مله هستند و به اشکال ویژه موجود می باشند. در هنگام نصب نیز باید به طول مناسب تغییر اندازه داده شوند.
پراب های خازنی
یک خازن ساده از قرار گرفتن یک ماده دی الکتریک (عایق یا نیمه رسانا) بین دو صفحه هادی الکتریسیته تشکیل می شود,

images

در ادامه  پس ازاین مطلب 

محاسبه ظرفیت یک خازن به صورت زیر می باشد:
C=K(A/D)
C: ظرفیت خازنی
K:ضریب خاص دی الکتریک
A: مساحت صفحات هادی
D: فاصله بین صفحات
براساس این معادله صفحاتی با مساحت بیشتر دارای ظرفیت خازنی بیشتری خواهند بود و همین طور فاصله کمتر آنها یا دی الکتریک با ضریب هدایت بالاتر باعث افزایش ظرفیت خواهد شد.اگر ظرفیت این خازن را اندازه بگیریم، خواهید دید که با فرو بردن صفحات در مایع ظرفیت خازنی تغییر پیدا می کند و هر قدر صفحات در مایع بیشتر فرو روند ظرفیت بیشتری را تولید خواهند کرد.
آب دارای خاصیت هدایت الکتریکی بوده و می توان به عنوان کی از صفحات خازن (یک الکترود)از آن بهره برد و یک پراب پوشیده شده از عایق می تواند نقش الکترود دوم و دی الکتریک ما بین را ایفا کنند. این پراب عایق شده در داخل یک لوله حفاظ دار(External chamber) قرار میگیرد و یک ولتاژ متناوب با فرکانس بالا به آن اعمال می شود و جریان الکتریکی بسته به مقدار ظرفیت خازنی موجود بین پراب و دیوار لوله محافظ برقرار می گردد.این ظرفیت خازنی دارای دو مولفه می باشد:
یک قسمت بین پراب و جداره لوله در بالای سطح مایع (A)
یک قسمت بین پراب و جداره لوله در پایین سطح مایع (B)
همچنان که سطح مایع بالا می آید ظرفیت قسمت A کاهش و قسمت B افزایش پیدا می کند. با در نظر گرفتن این مطلب که آب به عنوان یک هادی جریان الکتریکی می باشد، بنابراین تنها جدا کننده دو الکترود فقط عایق روی پراب است که دارای قطر بسیار نازک بوده و می تواند از جنس هوا ا بخار باشد.بالا آمدن سطح آب در واقع مسحت الکترود های دو طرف عایق پراب را افزایش می دهد و باعث افزایش ظرفیت خازنی تولید شده خواهد گردید.
بدلیل کوچک بودن مزان تغییرات ظرفیت خازنی که معمولا بر حسب پیکو فاراد سنجیده می شود، باید از یک مقدار تقویت کننده استفاده کرده و سپس سیگنال تقویت شده را به یک کنترلر اعمال نمود. همچنین پرابهای ظرفیتی قابلیت کنترل مناسب سطح مایع در یک دیگ بخار یا یک تانک را دارند و توسط اتصال به یک کنترلر می توان به صورت تدریجی شیر کنترلی ورودی تانک را باز و بسته نمود و یا اینکه آلارم هایی در نقاط از پیش تعیین شده فعال یا غیر فعال نمود.

download
زمانی که از این پرابها برای مقاصد کنترلی ON/OFF استفاده می شود نیازی به انتخاب دقیق طول پراب نمی باشد و یکی از نکات مهم در رابطه با این نوع ا پراب ها این است که هیچ گاه نباید طول آنها را توسط برش کاهش داد.

Measuring-Principle-Capacitance

دراذامه مطالب سایت نقطه کنترل نظر شما عزیزان را به تماشای ویدیوی در رابطه با نشان دهنده و کنترل کننده سطح آب جلب مینماید.

 

در پایان نظر شما را به این مطلب جلب مینمایم..

منتظر شنیدن دیدگاه شما هستیم

ارسال دیدگاه

ایجاد حساب کاربری
نام و نام خانوادگی (ضروری)
شماره موبایل (ضروری)
تخصص
شهر
بازیابی رمز عبور
رفتن به نوار ابزار